మార్నింగ్ రాగా : పోరు వానకు పొర్లు దండం సామీ!
లోపలంతా ఆత్మశాంతి నివేదన కూడా...
నిర్మోహ వానలకు ఆహ్వానం కానీ లేవిక్కడ
ఉంటే బాగుండు..విలయాత్మకం అయిన చోటున నేను
పట్టుమని ఓ పది వాక్యాలలో కూడా ఇమడని నేను మరియు వాన
ఊరు కొట్టుకుపోతే మనిషి మిగిలాడు.. మనిషి కొట్టుకుపోతే వాన మిగిలింది. మిగిలిన వాన ఇంకా ఉంది. దేశాన్నీ రాష్ట్రాన్నీ పట్టి పీడించు కన్నీటి వానలే ఈ మిగిలిన వానలు. వానలేవయినా ఆత్మ శాంతి నుంచి దూరం కానివ్వనీయని బంధంగా ఉంటే ఎంతో మేలు. అయ్యో! మరణ వాంగ్మయం ఒకటి అందించిన వానలకూ వాటి బంధాలకూ మనం అన్యాక్రాంతం కానీయని కాపలాదారు లం. అందుకే వాన..లోపలి మనిషిని మార్చడం లేదు. బయట తత్వాన్ని సంస్కరించడం లేదు. కేవలం తీరం దాటి పోయిన సంద ర్భాలకు మనుషులను కాపలాదారులుగా నియమించిపోతోంది. దుఃఖదాయిని అయిన వానలను కొండల్లో ఎందుకో తిట్టరు.. కా నీ బండ రాళ్లను నగరాలుగా మార్చిన మనుషులే అసహ్య పూర్వకంగా తిడతారు. కనుక వానకు బండ రాయి కాపలా ఉందో లేదో ఇప్పుడు.. బండ రాళ్ల కాపలా ఉంటే కొన్ని వానలు వాటి ఉద్ధృతి ఆగిపోతోంది.లేదా నియంత్రితం అయి ఉంటుంది. వానకు చేతగా ని మనిషి కాపలా.. చేవ చచ్చాక బుక్కెడు బువ్వ ఓ ఉపశమనం. అండ పిండ బ్రహ్మాండాల్లో ఉన్న వానకు ఆనందం వెలివేతలో ఉంది. వెలివేతలకు గురయిన వానలు మాత్రం మనకు సమీప దూరంలోనూ కనిపించకపోవడంలోనే విచారం దాగి ఉంది. లైఫ్ ఆ ఫ్టర్ డెత్.. చిన్న మాట. లైఫ్ ఆఫ్టర్ రైన్ .. ఇంకా చిన్న మాట.. కావొచ్చు.
మనుషుల్లో భయాలు పోయి నమ్మకాలు మిగిలాయి. జవాద్ తుఫాను మాత్రం నమ్మకాలను కూడా తనవెంట పట్టుకుపోకుండా ఉంటే ఇంకొందరికి అయినా సాంత్వన చేకూరుతుంది. మిక్కిలి ఉపశమనం ఒకింత నమ్మకమే కావొచ్చు. వైద్యం కూడా చెప్పేదిదే కదా! మన పరిజ్ఞానంలో ఉన్నవన్నీ మన చుట్టూ ఉన్న నమ్మకాలను మరియు వాటిని ప్రశ్నించగలిగే ఓర్పు ఉన్న వానలను అందించి వెళ్తాయి. ప్రశ్న వాన అయితే సంవిధాన విశ్లేషణ జీవితం అయి ఉంటుంది. వాన ప్రశ్న.. వాన నిర్మలం మాత్రం కాదు.. మాలిన్యం అయిన వానలు కొన్ని మనిషికి పుట్టెడు దుఃఖాన్ని అందించి వెళ్లాయి.
గంగ దూకిన ప్రతిసారీ పెంకితనం ఒకటి ఉంటుందని ఓ సినీ కవి (సిరివెన్నెల) చమత్కృతి. గంగ కట్టు తప్పి దూకకుండా మనం మునగకుండా ఈ వాన ఏం అయినా నియంత్రణ ఇచ్చిందా లేదు కదా! పై నుంచి గంగ పావనమయిన జీవధార అయి ఉంటుంద ని అన్ని వేళల్లో ఎలా అనుకోగలం. గంగ మృత్యు గీతలను స్పృశించి నిర్ణయించి వెళ్లిపోతోంది. అకాల వాన రాక దృష్ట్యా అకాల మ రణాలు సంభవిస్తాయి. మరణం అన్నది స్పష్టమయిన ఛిద్ర రేఖ అని చెబుతుంది వాన. రేఖలను వానలు చెరిపి వెళ్లి మృత్యు వును కానుకగా ఇస్తాయి. కనుక వానను రాక్షస వాన అనడంలో తప్పేం లేదు.
మనిషికీ, వైజ్ఞానిక ఛాయకూ మధ్య జరిగే సంవాదంలో నియంత్రిత సాంకేతికతలు ఓడిపోతున్నాయి. మనిషి మరియు యంత్రం కొట్లాటలో అంచనాలు తప్పి వానలు సెకనుకో సారి భయపెడుతున్నాయి. నిమిషానికో యుద్ధం ప్రకటిస్తున్నాయి. పర్యవేక్షణ అ న్నది వాన వచ్చాక..నియంత్రణ అన్నది వాన రాక ముందు. ఈ తుఫాను గాలులన్నీ చెడ్డ కాలాలను అందించి వెళ్లి మన చేనుకు దుఃఖం ఇస్తాయి. రైతుకు ఇచ్చే పరిహారం అన్నది ఏ పాటి కాదన్న స్పృహ ఒకటి మరోమారు అందించి వెళ్తాయి. పాలకులు, ప్రతి పక్ష పాలకులు కొట్టుకుంటూ ఉంటే వాన సంతోషం మాటల్లో రాయలేనంత. తుఫాను గాలి తీరం దాటాక ఉంటుంది. తీరం వెలుపల గాలి అది అని అనుకోలేం. అది మన అచేతనను మరింత తన వెంటే తీసుకుని వెళ్తే మేలు. అచేతనను వాన ఏమయినా రద్దు చే సిందా అంటే అదీ చెప్పలేం.
వానలేవయినా అసందర్భాలుగా ఉన్నాయి..మృత సంబంధం అయిన వాటిని చేరువ చేస్తున్నాయి. వానలేవయినా తుఫాను గా లులకు సన్నిహితం అయి ఉన్నాయి. జవాద్ తుఫాను రాకను మా ఊరు తట్టుకుంటుందో లేదో అన్న సందిగ్ధతలు ఉన్నాయి. తీ రం దాటే ముందర చేసే అల్లకల్లోలం కారణంగానే మా ఊరు వణికిపోతుంది. నిలువ నీడ చెదిరిపోతుంది. రాళ్లను అడ్డుగా ఉంచి ఈ సముద్రాన్ని ఆపుచేయాలి. రాళ్లను చెట్లను కూడా అడ్డుగా ఉంచి సముద్రాన్ని నియంత్రించాలి. ఊరు నియంత్రణ కోల్పోయి తప్పి పోయిన బిడ్డలా ఉంటుంది. నియంత్రణ లేనివి చాలా ఉన్నాయి. ఏపీ సీఎంఓ నియంత్రిత వ్యవస్థను రూపొందించే ప్రక్రియలో ఉంది. కానీ తుఫాను తీరం దాటి పోయేక మళ్లీ ఊర్లోకి సముద్రం రాదని నియమం ఏమీ లేదు. ఊళ్లో ఉంటే సముద్రం ఏళ్లూ ఊళ్లూ దాటి నా ఊళ్లేనే ఉంటుంది. అది దుఃఖ సముద్రం. పోరు వానకు పోయే వానకు పొర్లు దండం సామీ!
- రత్నకిశోర్ శంభుమహంతి